De zomer ligt nu toch écht achter ons en we gaan al weer richting het einde van het jaar. Het jaar waarin ik al 25 jaar – namens FME als secretariaatsvoerder – werkzaam mocht zijn voor VLR. Op 1 februari 2000 nam ik het stokje over van mijn voorganger en zo ben je dan ineens ruim 25 jaar verder. Meebewogen in de telkens veranderende dynamiek en tegelijkertijd bleef door die dynamiek ook de uitdaging. Veel in de branche is sindsdien veranderd, maar veel is ook gebleven: loyaliteit (‘liftenbloed’) en een enorme kennis van het vak op verschillend terrein.

In het bijzonder op het gebied van – hoe kan het ook anders – de lift- en roltraptechniek, de daarmee verbonden wet- en regelgeving, maar ook ten aanzien van veiligheid. Want waar we als VLR vooral bedacht op zijn en garant voor willen staan, is de veiligheid van de installaties en hun gebruikers en van de monteurs die ze onderhouden. De overzichtelijkheid van de branche en haar maatschappelijke en economische essentie doen de rest en maken de branche tot wat die is. 

 Het al een paar keer gevallen begrip ‘dynamiek’ en het daarmee verbonden begrip doorlooptijd zijn echter wel andere begrippen binnen een brancheorganisatie, waarin collega-bedrijven nu eenmaal ook elkaars concurrenten blijven, maar waarin uitgerekend dit afgelopen jaar juist door samenwerking grote stappen zijn gemaakt. Als eerste wapenfeit mag – alleen al gezien de lange aanlooptijd – de realisatie van het Digitaal Logboek (DL) worden genoemd als dé logische opvolger van het papieren logboek, onderdeel van het liftboek dat aanwezig is bij elke lift- en roltrapinstallatie in Nederland. De eerste zeven bedrijven hebben hierin inmiddels hun data geüpload, zodat zij het systeem actief kunnen gaan gebruiken met alle voordelen van dien, zoals up-to-date leesbare informatie, transparantie en een efficiënt proces, waarbij invoerfouten kunnen worden voorkomen. Daarnaast gaat de ontwikkeling van de nieuwe liftmonteursopleiding bij ROVC Ede naar een afronding als resultaat van het gezamenlijke besluit van de binnen VLR en NLB georganiseerde Nederlandse liftindustrie om deze aan te passen aan actuele wensen. Dit nadat al langere tijd bleek dat de oude opzet een te grote en lange studiebelasting voor de cursisten met zich meebracht, waarmee ook de aantrekkelijkheid van dit mooie vak uiteindelijk niet werd vergroot. De nieuwe vorm voorziet echter in een blijvend professionele, maar ditmaal meer efficiëntere en gerichtere overdacht van kennis en skills. En daaraan gekoppeld is ook de arbeidsmarktcampagne zijn eerste fase ingegaan. Het aantrekken van technisch talent, juist door meer bekendheid aan het vak te geven, is immers een van de grootste uitdagingen voor de branche. Een branche die ook niet stilstaat door digitalisering en de ontwikkeling van nieuwe technologieën, zoals kunstmatige intelligentie. 

 Bij de samenwerking tussen VLR en haar zusterorganisatie NLB, ondergebracht bij Koninklijke Metaalunie, wil ik graag stilstaan nu NLB-branchemanager Gerwin Klok na twaalf jaar het stokje heeft overgedragen aan zijn opvolger. In die afgelopen periode zijn VLR en NLB intensief gaan samenwerken binnen een gezamenlijke technische commissie en arbocommissie, en hebben zij elkaar zonder overheidsbemoeienis en door een uitstekend zelf-organiserend vermogen weten te vinden om veiligheidsissues die de branche als geheel troffen adequaat en met goed resultaat het hoofd te bieden. Vanaf deze plaats dank ik Gerwin Klok voor zijn aandeel aan de intensivering van deze goede samenwerking en kijk ik uit naar die met zijn opvolger. 

 Met alle stappen die er dit jaar al zijn gezet, mogen we volgend jaar in Rotterdam de bovenal trotse gastheer zijn van de binnen de European Lift Association (ELA) georganiseerde Europese liftindustrie. Een moment om naar uit te kijken. 

 Kees van der Sluijs
Directeur VLR 

? Hulp nodig?